Hoe kom je als journalist binnen bij een populair blad?
/
Gastblogger Fréderike Geerdink is journalist in Turkije en begeleidt journalisten die moeite hebben met acquisitie.
Fréderike:
Het lijkt wel, zei een collega laatst tegen me, of jij élk idee weet te verkopen!
Dat was nadat ik een artikel over het leren van een taal (ik worstel zelf met Turks) had verkocht aan weekblad Viva, maar ook net iets had gepubliceerd over ernstige mensenrechtenschendingen in het Koerdische zuidoosten van Turkije en over een Nederlandse kerk aan de Turkse zuidkust.
Hoe dóe je dat toch?
Nou ja, behalve netwerken, is het aanleveren van een goed idee natuurlijk dé manier. En een idee, dat is níet een ‘onderwerp’ waarover je wilt schrijven, want dat is veel te vaag.
Als je een idee aanbiedt aan een blad, dan moet degene die je mail leest, metéén een gevoel en een beeld krijgen bij het verhaal dat je voorstelt
Als ik Opzij mail en zeg dat ik wel wat wil schrijven over vrouwen met een hoofddoek in Turkije omdat dat hier een actueel thema is, zegt Opzij niet: Ja, graag, interessant! Want zij willen weten:
wat gaan we dan lezen in dat verhaal
wat is dan de discussie in Turkije
waarom is dat interessant voor onze lezers?
Dus daar denk ik van tevoren goed over na: welk verhaal zou in Opzij passen en niet in zomaar ieder vrouwenblad?
De uitkomst: een verhaal over hoe de feministische beweging in Turkije omgaat met de moeilijke maatschappelijke positie van vrouwen met een hoofddoek. Ik schets in mijn mail alvast kort wat de standpunten zijn, vertel wat voor soort bronnen ik wil zoeken, tik een enthousiaste mail, en: beet!
Er is een handige manier om te bepalen of de invalshoek die je hebt bedacht, scherp genoeg is om een blad hebberig te maken: zou hetzelfde verhaal ook op dezelfde manier in een ander blad kunnen staan?
Zo ja, dan is de kans groot dat er nog wat aan het idee moet worden gesleuteld. De thematiek voor Opzij is vaak bijvoorbeeld ook interessant voor Marie Claire, maar voor Marie Claire mag het wat minder politiek en wat meer persoonlijk – en vergeet niet een goeie fotograaf mee te nemen, want Marie Claire publiceert geen nieuwsfoto’s van persbureaus, zoals Opzij bij mijn verhaal wel deed.
Het mooie is dat je zo zowat elk onderwerp in elk blad kwijt kunt.
Zelfs een blad dat doorgaans weinig buitenlandreportages heeft, zoals Viva, gaat om als de thematiek voor hen interessant genoeg is.
Zo schreef ik een paar jaar geleden hoe Turkse vrouwenorganisaties strijden tegen huiselijk geweld en eerwraak - voor Opzij. Daarvoor interviewde ik een jonge vrouw met een schokkend maar toch ook hoopvol verhaal. In het Opzij-artikel kon ik haar maar kort aan het woord laten komen, wat ik eigenlijk zonde vond. De oplossing: het als anoniem interview aanbieden bij Viva. Beet!
Had dat Opzij-verhaal ook precies zo in Marie Claire kunnen staan, of in een mensenrechtenblad als Wordt Vervolgd? Het ónderwerp wel, de ínvalshoek niet. En het Viva-verhaal, had dat in die vorm in een ander blad kunnen staan? Oké, misschien in Flair of Vriendin, hoewel het voor hen misschien net te heftig is. En bovendien: Viva betaalt beter ;-)
Ik spreek ontzettend veel freelancers. Als collega’s, maar ook als deelnemers aan mijn workshop creatief denken, mijn workshop onderhandelen, en tijdens individuele begeleidingstrajecten die ik geef aan freelancers die hun handel naar een lucratiever plan willen tillen.
Een tijd geleden hoorde ik er eentje verzuchten: ‘Ik heb de mail met dit idee naar vijf verschillende bladen gestuurd, maar niemand wil het hebben!’
Dat snap ik dus heel goed!
Ik werkte dit gastblog bij op 5 juli 2022. Ik plaatste het in oktober 2009.
Nooit meer tips missen? Ontvang mijn nieuwsbrief.