Als het idee van een online training je niet loslaat

‘Laat het los’ jaja
Foto: Valerie Ardini

Loslaten.

Als iemand tegen me zegt

‘Je moet het loslaten’

ga ik altijd dramatisch met mijn ogen rollen. Vooral als de zin vervolgd wordt met

‘… dan komt het naar je toe.’

Ammehoela, denk ik dan. Zonder actie is elke gedachte briljant. En ik vind het een idiote gedachtekronkel, dat pas als je iets niet meer wilt, het dan opeens bij je op de stoep staat. Dat is toch gans niet ZinVol?!

Daar komt nog bij dat loslaten in zo’n gesprek wordt voorgesteld als iets wat je makkelijk op je to-do-lijst kunt zetten voor die dag. Dat doe je wel ‘even’ ergens tussen een factuur sturen aan je klant en het inpakken van de afwasmachine.

Het heeft lang geduurd voor ik doorhad dat je niet per se je verlangen naar iets hoeft te laten varen. Meer dat het handig kan zijn het exacte bééld dat je ervan hebt op te ruimen

Voorbeeld.

Een tijd terug ben ik dik een jaar bezig geweest met het creëren van een online training. Ik begon met het volgen van een cursus in de technische en inhoudelijke opzet van zo’n training. Zo ontstond een specifiek beeld van hoe zo’n training eruit zou moeten zien, inclusief het gebruik van video’s, een aparte website waar je leerlingen op in kunnen loggen, automatische betaalknopjes, en uiteraard een rete-duidelijke focus, zodat iedereen gelijk snapt waar je training over gaat en voor wie die bedoeld is.

Ik ging vol goede moed aan de slag. Maar het vlotte voor geen meter. Er zaten een heleboel onderdelen aan het – op deze manier – maken van een online training waar ik van tevoren echt niet blij van werd.

Nu ben ik gelukkig een type dat er geen problemen mee heeft om hulp te vragen of deze te accepteren. Hoe je dat doet, leg ik nog wel eens in een ander blog uit.

Ik verzamelde een aantal mensen om me heen die me nuttige, pittige vragen stelden, al mijn vorderingen bekeken en becommentarieerden, en af en toe een mini-wave voor me deden. Maar mán, het was als waden door dikke, dikke modder. Tot de hulpverleners me vroegen: ‘Wíl je die online training eigenlijk wel?’

JA, potverdorie, JA.

Maar niet zo. Op deze manier werd ik er licht wanhopig van. Ook al, omdat dit hoofdpijndossier ervoor zorgde, dat de rest van ZinVol zo’n beetje stil lag.     

In november besloot ik daarom radicaal te stoppen met dit hele gesodemieter. No more online training. Vergeet het maar. Ik ga wat anders doen, ajuus!

Twee dagen later bedacht ik een soort van online training. Drie weken later was die af.

De training ziet er alleen héél anders uit dan het beeld dat ik eerder bedacht had. Zelfs over het woord ‘training’ kunnen we debatteren.  

Wat er gebeurde was dat ik voor mezelf ging bedenken wat ik ook weer leuk vind om te doen, om weg te geven. Waar ik binnen ZinVol meer mee bezig wilde zijn. Schrijven. Cheerleader spelen voor mensen. Iets met die database doen in mijn hoofd van alle films, boeken en muziek die erin zit.

Vervolgens pakte ik de tip van Sinian er nog eens bij en hield de techniek om mijn training heen zo eenvoudig mogelijk. Zodra een hobbel zich presenteerde waar ik nog niet aan toe was, zocht ik naar een oplossing die al binnen mijn kennis en kunde lag.

Beter één training in de lucht, dan met 10 blijven klooien achter de schermen

Dus waarom handelde ik bijvoorbeeld een paar jaar lang aanmeldingen voor mijn MotivatieMails handmatig af? Daarom.

Dus, oké, vooruit, loslaten kan hartstikke ZinVol zijn. Maar zeg het niet hardop tegen me. Tenzij je me graag dramatisch met mijn ogen ziet rollen.

Ben je als ondernemer klaar voor een nieuwe stap, maar wil je daar liever eerst over praten met iemand die weet wat je bedoelt? Misschien is mijn korte traject Focus op je Focus dan iets voor jou.

Ik werkte dit blog bij op 6 juli 2022. Ik plaatste het in november 2015.
Nooit meer tips missen? Ontvang mijn nieuwsbrief.